Door Dick Ahles
Mijn vader had een boek- en kantoorboekwinkel in de Bilderdijkstraat te Amsterdam. Daar ben ik ook geboren in een Amsterdamse volkswijk: de Kinkerbuurt. Als schooljongen werd ik geacht mijn vader in de winkel met allerlei klusjes te helpen. Eén daarvan was regelmatig grote vellen postzegels kopen van 4 en 12 cent bij een PTT post bijkantoor in de drogisterij in de Bosboom Toussaintstraat. Want hij verkocht ook briefpapier en ansichtkaarten en daar moest natuurlijk wel iedere klant een losse postzegel bij worden verkocht!
Op een middag kondigde hij aan dat we samen naar het postkantoor zouden gaan want die dag verschenen er nieuwe postzegelserie en hij wilde daar een eerste dag enveloppe van hebben want die zou later héél veel waard worden. Zo had hij begrepen van een klant, dus ik moest (ik was tien jaar) maar postzegels gaan verzamelen!
Op het postkantoor kocht hij twee series van de nieuwe zomerzegels en een lege eerste dag enveloppe. Ik heb de postzegels er (schots en scheef!) op geplakt en mijn vader heeft met zijn potlood die hij altijd achter zijn oor had zitten, het adres van de winkel op de enveloppe geschreven.
Ik heb die enveloppe nog met het handschrift van mijn vader. Het is nummer 51 met de zomerzegel serie van 1962, uitgegeven op 27 april van dat jaar. Ik beschouw dat als het begin van mijn postzegelverzameling.
Dezelfde week nog kwam hij met een platte chocolade doos aanzetten, barstens vol met afgeweekte postzegels vanuit de hele wereld, die hij in de winkel van een klant had gekocht voor 25 gulden, voor die tijd voor ons in het gezin een enorm bedrag. Maar ook hier mijn vader: “een goede investering want met het verzamelen van postzegels worden we rijk!”. dat is de reden dat ik toen de hele wereld ben gaan verzamelen en nog steeds doe.
Dat betekent dat ik aanstaande april mijn zestig-jarig-postzegel-verzamelaar-jubileum vier! Mijn verzameling is uitgegroeid tot meer dat 80.000 unieke postzegels van zo’n 600 landen/gebieden die postzegels hebben uitgegeven, geordend in 50 losbladige albums.
Maar het verhaal is nog niet af. Op de laatste clubbijeenkomst kwam Jan van Vliet nar mij toe met een doos met postzegels. Een oude platte chocolade doos. Van Drotse. De zelfde doos die ik 60 jaar geleden van mijn vader kreeg! Toeval bestaat niet. Jan heeft hem inmiddels aan mijn geschonken en hij krijgt bij mijn verzameling een ere plaats.
Even terugkomend op die eerste doos van mijn vader. Daarin zat een (on-gekartelde) postzegel die ik heel lang niet heb kunnen thuis brengen en waar ik later van leerde dat het een oude Zwitserse postzegels was met orts-post. In de Michel catalogus staat hij nu voor €1.500 genoteerd. Nog steeds één van de dure zegels uit mijn gehele verzameling. Dus als ik hem nu zou laten veilen krijgt mijn vader misschien toch nog gelijk dat je rijk kan worden van een postzegelverzameling. Alleen ik kan er geen afstand van doen, want verzamelaars zijn in het het diepst van hun ziel natuurlijk hebberds!
PS. De eerste dag enveloppe 51 staat in de laatste VPHN catalogus voor €10. Mijn vader heeft er 90cent plus 15cent voor de enveloppe voor betaald. Toch een beste winst.